Dit komt o.a. omdat er hierbij in mindere mate een beroep wordt gedaan op de beperkte capaciteit van onze hersenen.
Intuïtieve ingevingen hoeven echter niet altijd tot de juiste beslissingen te leiden.
Complexe vaardigheden zoals schaakspelen en alledaagse activiteiten als fietsen, leren lezen en autorijden vragen in het begin ook veel inspanning en concentratie. Ze 'vragen' veel hersencapaciteit. Ervaren schaakspelers en automobilisten handelen daarentegen snel en intuïtief, dat wil zeggen zonder er bij na te denken.
Intuïtie wordt soms ook omschreven als een andere vorm van denken of handelen, waarbij het gevoel mede bepalend is voor het verloop. Intuïtieve ingevingen leiden echter niet altijd tot juist beslissingen. Dit geldt in het bijzonder voor ingevingen waarbij het gevoel overheerst. Zo kan bijvoorbeeld impulsief gedrag soms leiden tot verkeerde keuzes of beslissingen, omdat je niet alle aspecten van een situatie hebt doorgedacht.

Intuïtief handelen gebruiken we bijna dagelijks. Ook bij ons gebeurt er veel op intuitie. Bij een koe of kalf dat wat ziekelijk oogt bijv. hebben we meestal al snel de goede diagnose gesteld, zoadat aan herstel (liever zonder veeartskosten en/of antibiotica). Wanneer gaan we maaien / hooien / mest uitrijden, hangt niet alleen van het weer af. Nee , het moet ook goed aanvoelen.




Goed nieuws : Modern onderzoek maakt het mogelijk om steeds dieper in onze hersenen te kijken, voorbij het rationele bewuste deel. Het blijkt dat we in het onderbewuste al razendsnel ons oordeel klaar hebben. Wil ik het hebben, of is het niks, ben ik er bang voor of is het veilig. Beslissingen worden al genomen lang voordat we door ons bewuste deel een verklaring hebben verzonnen die die keuze rechtvaardigen moet.

Maar het is vooral ook een kwestie van het willen. Het begint met willen. Je wilt iets. De vraag is alleen maar: wat voor soort willen is het? Is het een willen wat aan je eigen ego vastzit of is het een breder soort van willen : wil je aan een groter geheel werken, komen er idealen om de hoek. Je ego wil vast wel een miljoen winnen in de lotto. Je ideaalbeeld zou kunnen zijn een bedrijf zonder ziekten en plagen.

Meermalen per dag kom je als mens en ook als boer voor een noodzaak te staan: er wordt iets van je verwacht je moet ingrijpen : pak je bij dat zieke kalf de spuit of niet, ga je vandaag die mest uitrijden of niet, laat je het doen of doe je het zelf. Moet ik de draad bij de koeien nu al verzetten of wacht ik nog een paar uur. Ook als je voor grotere uitdagingen komt te staan : wordt de nieuwe stal een ligbox, of een potstal of pak je het helemaal anders aan en bedenk je iets nieuws ? Ga je met je fokkerij door met 1 ras of blaarkoppen of jerseys of maak je een gesloten bedrijf en ontwikkel je een bedrijfseigen koe uit je eigen fokmateriaal. Noem maar op, noem maar op.
Het gaat in de hedendaagse landbouw steeds meer de kant op dat de boer toeschouwer wordt op zijn eigen bedrijf : de robot melkt en waarschuwt de boer bij celgetalkoeien, of als er bijv. een tochtige koe is. Daar heeft dan het – al of niet biologische – k.i.station voor elk dier wel een bijpassend spermarietje voor.
Gehaltes in het ruwvoer worden aangepast om de koe een optimale productie te geven. Wordt er van een bepaald stofje te weinig gemeten, dan heeft de veevoederleverancier daar wel een bijpassend brokje voor.
Als uit grondanalyse blijkt dat er van een bepaald stofje te weinig in de bodem zit dan wordt de drijfmestgift daar per satelliet op bijgesteld : hier een beetje meer van 't ene en daar een beetje minder, zodat het weer overal op hetzelfde peil wordt gebracht.
Zo kan ik de lijn doortrekken naar de melkfabriek, de bank, het mechanisatiebedrijf, de veearts....
De boer staat er bij en kijkt er naar en het boerenbedrijf wordt steeds meer beinvloedt door spelers van buitenaf.

Je kan het op de automatische piloot doen, rationeel denken.

Maar je kunt ook luisteren naar de omstandigheden, kijken naar de toestand van de dingen, je gevoel laten spreken, of je onderbewustzijn laten werken . Want soms zijn er dingen die je wel weet, maar waar die kennis nou vandaan komt daar heb je geen idee van. Als je zo bewust en onbewust gaat kijken, luisteren dan ga je merken dat kleine dingetjes je gaan toevallen. Het lijken kleine aanwijzingen. Het lijkt allemaal toevallig. Zij vallen je ineens bijna onmerkbaar op. Als je jezelf niet luisterend opstelt dan ga je er gewoon aan voorbij.
Een toevallige ontmoeting met iemand, een stukje in de krant over iets. Die kleine toevalligheden staan direct in verband met het probleem waar je voor staat.
Het lijken wel een soort wegwijzers.
Het herkennen, oppakken van dit soort wegwijzers kun je oefenen en die informatie die je zo binnenkrijgt kun je verwerken tot een handelen en tot daden brengen.
Vanuit de homeopathie leren we dat er geen mens gelijk is. En boeren zijn ook mensen. Er is niet een absolute weg om bij dat intuitieve handelen op je boerenbedrijf te komen. Gelukkig maar..

We hebben ons verdiept in het mediteren, hebben gezien dat je met behulp van de ecotherapie je bedrijf en jezelf en je gezin in balans kunt brengen, we hebben geoefend met de pendel en met de wichelroede hebben we de hinderlijke straling van mobiele telefoons gemeten, hebben de uitstraling van de bodem kunnen voelen. Om ons maar te oefenen in het herkennen van dit soort wegwijzertjes. En een ieder pakt wat hem of haar aanstaat en verdiept zich verder. De een gaat op een cursus communiceren met dieren, de ander wordt ecotherapaut, weer een ander gaat helemaal de weg van de leer van Bruno Groening,
Bij mij werkte het het beste om me te oefenen in de ongedeelde aandacht. Dat je gedachten helemaal leeg zijn. Dat je nergens aan denkt. Als je je dan focust op een probleemgeval dan vallen de oplossingen soms letterlijk naar binnen.
Via die ituitieve oefeningen kwam ik erachter dat mijn veestapel het best gedijt doorin te zetten om het zelfgenezend vermogen van de koeien te stimuleren. Een koppel koeien heeft wel een collectief bewustzijn maar geen collectief genezend vermogen. Dat zie je in de vrije natuur: zieke dieren blijven achter en gaan uit de kudde, terwijl pasgeboren kalveren collectief worden beschermd.
Dus ziek zwak of misselijk, een dier moet in hoge mate zichzelf kunnen genezen.
Daar zijn 3 dingen voor nodig : gezond eten, gezond werk en een emotioneel omgeving die in balans is.
Hoe kun je er dan achterkomen hoe een koppel koeien aan zijn zelfgenezend vermogen werkt ?
Ga maar eens op een hek zitten en ga gewoon aandachtig kijken naar de koeien. Wat zie je dan ? Koeien zijn secure grazers Het zijn geen maaimachines die alles vreten wat ze voor de snuit komt, nee ze plukken hier en daar wat weg, lopen even door en herhalen dat keer op keer. Wat leerde ik daaruit ? Een koe weet zelf wat zij nodig heeft. Ik zag een koe die pas gekalfd had naar een bos brandnetels lopen en die begon die brandnetels op te eten. Want ja, brandnetels bevatten ijzer en dat had die koe na wat bloedverlies wel even nodig. En zo is het met meer kruiden die in je weiland groeien ook. Alles heeft zijn nut en komt een keer van pas. In de herfst als er minder struktuur in het gewas komt, zie ik ze naar de bomen lopen, de wilg bijvoorbeeld : looizuur.
Dat is in de winter niet anders, want dan laat die koe wat ie niet hoeft gewoon liggen.Ze moet het natuurlijk nog wel herkennen als zijnde kamille, weegbree enz. Voor mij dus absoluut geen voermengwagen. Met een voermengwagen wordt alles pulp en weet die koe het ook niet meer te vinden. Lijkt me trouwens wel reden voor een onderzoek : is de kracht van kruiden in kuilgras ( dus geconserveerd ) hetzelfde als vers op t land.
Dieren zijn de spiegel van je eigen gemoedstoestand . Aan de koe herkent men de boer – en andersom. Als een boer veel angsten heeft vind je dat terug in de veestapel. Neem je je sores uit het voorhuis mee naar de stal dan heeft dat invloed op de prestaties van je dieren.
Als je van dieren houdt, dan communiceer je al intuïtief met ze op een bepaald nivo. En dan bedoel ik niet het communiceren in de trant van: “Toe Bertha loop eens door” Het is niet het ‘lezen’ van de lichaamstaal van een dier. Het gaat om informatie die je binnenkrijgt in de vorm van gedachten, beelden, gevoelens of je krijgt ineens pijn in een bepaalde lichaamsstreek of gewoon door ‘weten’. Door studie en oefening kun je veel bewuster met dit onderbewuste omgaan. En niet alleen met dieren maar op meer gebieden.
Concentreer op een positief doel. Want zonder doel kun je niet scoren.: 'Mijn koeien worden gezond’ of ‘Het celgetal van de melk daalt’ of ‘Ik ga relaxed om met mijn kind’.”mijn bedrijf komt deze financiele dip te boven”.
Een koe kalfde zwaar af en kon niet meer overeind. Ik had in de stress kunnen schieten en haar met veel gedoe of bijv. een takel overeind kunnen krijgen. Want ja “de bloedcirculatie moet op gang “ “straks raken er nog zenuwen bekneld” enz. Enz. U kent allemaal die wijsheden wel.
Heeft een week zo gelegen. At gewoon en dronk gewoon dus ik wist dat het goed zou komen. Altijd met de intentie naar die koe toegestapt dat het weer goed zou komen.
Kwam na een week weer overeind en wat gebeurde in de stal ? Alle koeien stopten even met eten of herkauwen, sommigen gingen staan en ze loeiden allemaal 1 x en toen was het weer stil.
Ik zou dit een kwartjesmoment willen noemen. Dat je bij jezelf denkt : Juist zo zit dat !

Nog zoiets : het sturen van positieve aandacht en het negeren van het kwade. Positieve aandacht werkt. En het kwade een plek geven en negeren.
De een gooit alles in gedachten in “de prullenbak” anderen gebruiken in hun meditatieve momenten “een afvoerputje”
Komt er op neer : gooi het weg en besteed er geen aandacht aan.

Parasieten zoals longworm en maagdarmwormen bijvoorbeeld.
Enten is ook een tegennatuurlijke methode : Je spuit een vaccin direct in het weefsel, in het bloed, zoiets gebeurt in de natuur niet : een ziekmaker komt eerst bij het slijmvlies, gaat dan de vertering door voordat het in het bloed komt. Die stations waar die ziekmaker langs moet kan je versterken door het zelfgenezend vermogen van de koe of het kalf te verhogen. Ik behandel nooit, nee ik gooi het in de prullenbak en besteed er geen aandacht meer aan. Niet met ziekte bezighouden in je gedachten.
Koe met een heftige masitits in de 8e maand van de lactatie. Spijkerhard kwartier en allemaal ellende wat je er uit trok. Op een bepaald moment moet je toch beslissen wat doe je. Kwam steeds minder uit, maar ook niets wat ook maar in de verste verte op melk leek. Dan maar 3 speen. Koe heeft nu gekalfd, en ik zit haar vorige week te melken bedenk ik me ineens ; Jij was toch 3speen ? Niets meer aan de hand…..
Ontwikkel je innerlijke overtuiging op een goede afloop want die hebben veel meer invloed op je koeien dan je in eerste instantie denkt. Het kan ook zijn uitwerking hebben op je omgeving. Als je je positieve aandacht richt op de bodem, bodemleven, het gewas wat er groeit. Intuitief boeren is dus ook goed voor de omgeving.

Is het dan allemaal hosanna ? Nee.
Ik heb het idee dat mijnkoeien mij te veel terug willen geven. Ik heb wat te veel koeien die tweelingen geven bijvoorbeeld. En in de afgelopen 6 jaar 4 koeien gehad die na het kalven de baarmoeder eruit persten. Daar heb ik nog geen verklaring voor. Verschillende koeien uit verschillende families, verschillende stieren gebruikt, niet zwaar gekalfd.
Ik vind dat ik het nog niet helemaal onder de knie heb. Er is nog veel te leren en te ontdekken lijkt me.